Eind jaren 90 toen ik wat serieuzere foto's begon te maken, moesten we het nog doen met de analoge camera en de negatief of diafilm. De natte film. Niet dat dat slecht was, integendeel, maar de mogelijkheden waren gewoon minder. Een filmrolletje of dia rol had maar 36 opnamen.Dus je moest heel selectief zijn in wat je fotografeerde. Het moest in één keer goed zijn. De nabewerking was natuurlijk ook lastiger. Je kreeg de ontwikkelde diarol terug en dat was het. Natuurlijk zijn deze opnamen allemaal gescand, maar beter wordt het er niet van. Die scanners waren toen ook nog best wel duur. Sommige opnamen hieronder heb ik zelfs provisorisch met een cameraatje voor een diaviewer opnieuw gefotografeerd. Belangrijk was dat als je de diafilm liet ontwikkelen er bij zei dat de film na ontwikkelen niet gesneden mocht worden! Omdat dit soort opnamen en met name sterrenopnamen heel donker zijn, herkende de ontwikkelcentrale bij het snijden de opname begrenzingen niet! Het risico bestond dat er dan dwars door een opname gesneden kon worden. Zelf met een snij apparaatje de dia's snijden en inramen. De kwaliteit van de opname door een diaprojector was natuurlijk wel prima! En niet zoals je de opnamen hieronder ziet. Dat ik voor deze rubriek heb gekozen is natuurlijk ook een stukje nostalgie. Bovendien zit er een enkele opname bij die er, al zeg ik het zelf, best mag wezen.