In 2014 bouwde ik deze camera batterij. Althans een soortgelijk systeem, maar dan met maar drie camera's. De camera's die ik toen had.
Een Canon Eos 300D een 500D en een olympus E520
Allemaal met een standaard kitlens. Bij de Canon 18mm en Olympus 14 mm
Beide vergelijkbaar met het beeldveld van een 28 mm groothoek lens die je vroeger had bij een analoge spiegelreflex camera.
Door drie camera's de hele nacht met elk een afstandsbediening een ander gedeelte van de hemel te laten fotograferen, vergroot je natuurlijk de kans op een meteoor.
Je zou natuurlijk een fisheye lens kunnen gebruiken op één camera. Maar dan krijg je een meteoor
maar heel klein op de foto.
Het ging mij om het plaatje en minder om de wetenschappelijke waarde.
Let wel dat alle meteoren die je op mijn foto's ziet en waar dan ook, mits het echt heldere vuurbollen zijn,
zwakker tot veel zwakker op de foto staan dan visueel gezien.
Dit komt natuurlijk dat een meteoor helder genoeg moet zijn om met zijn snelle beweging te willen inbranden op de chip van de camera.
Nachten lang heb ik dit systeem gebruikt en dan was het altijd spannend om na zo'n nacht alle opnamen door te spitten op de vangst van een (hopelijk) heldere meteoor of vuurbol.
Het voedingskastje eronder diende voor de stroom voor het dauwlint dat de Lensen vrij van condens moest houden. Voor twee van de camera's had ik zelf een netstroomvoeding gemaakt van twee oude camera batterijen.
Mv -1 sporadische meteoor
Helaas was de lens niet goed scherp gesteld
29 op 30 mei 2014
Canon Eos 300D
Almelo
Perseïde op de achtergrond de koepel van onze sterrenwacht (Cosmos)
13 op 14augustus 2014
Olympus E520
Lattrop